The Wait is een Deense documentaire over het Afghaanse meisje Rokshar en haar familie, ze wonen inmiddels al 3 jaar in Denemarken maar moeten wachten op hun verblijfsvergunnig. Rokshar is de enige uit haar familie die Deens praat, zij voelt zichzelf heel verantwoordelijk.

 

The Wait is een hele goede documentaire die laat zien hoe het is voor vluchtelingen. Een van de broertjes van Rokshar is doodgeschoten, haar vader zijn hand is verminkt door een Taliban maar nog steeds vinden zehet geen bewijs. Dit vind ik zelf ook heel rar. Een vermoord familielid zou eigenlijk genoeg bewijs moeten ijn dat je er echt heel moeilijk een normaal leven kunt lijden. Rokshar is heel goed geintegreerd, hoewel ze thuis nog Dari spreekt kan ze ook met haar vreindinnnen vloeiend Deens praten. Verder is ze ook een goeie voetbalster, en ook op school gaat het goed. Het belangrijkste stuk is wel dat ze op een gegeven moment een 'nee' krijgen. De documentaire kantelt en het word allemaal een stuk serieuzer en negatiever. Het heeft zo een grote gevolgen op ROkshar dat ze suicidale neigingen krijgt en depressief word. Gelukkig eindigt het best goed omdat ze na de uitgave van de documentaire een 2 jarige vergunning krijgen. De documentairemakers willen duidelijk maken hoe heftig het is om niet zeker te zijn waar je morgen bent en hoe heftig het is om een vluchteling te zijn. Zoals ik al eerder had gezegd vind ik het gek dat Rokshar en haar familie geen verblijfsvergunning kregen, en vind het ronduit triest dat ze op een gegeven moment depressief word. Dit had allemaal simpel voorkomen kunnen worden.